اثر تمرینات هوازی و ویتامین e بر میزان لاکتات، آنزیم ldh و زمان واماندگی در مردان غیر ورزشکار

این موضوع که مصرف همزمان مکمّل ویتامین e و تمرین های هوازی چه تأثیری بر رابطه لاکتات، آنزیم ldh و زمان رسیدن به واماندگی دارد، هنوز به خوبی مشخّص نیست؛ از این رو پژوهش حاضر قصد دارد نقش مکمّل ویتامین e و تمرین هوازی با شدّت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره بر رابطه این متغیّرها را مورد بررسی قرار دهد. به این منظور، چهل دانشجوی سالم، غیر سیگاری و غیر ورزشکار داوطلب با میانگین سن 5/1±3/21 سال، میانگین قد 4/5±176 سانتی متر و میانگین وزن 14±2/74 کیلوگرم در چهار گروه ده نفره به ترتیب زیر قرار گرفتند:      گروه 1: ویتامین e + تمرین هوازی؛ گروه 2: تمرین هوازی + دارونما؛ گروه 3: ویتامین e؛ گروه 4: دارونما.      طرح پژوهشی شامل مصرف روزانه 400 میلی گرم مکمّل ویتامین e و تمرین هوازی، 3 روز در هفته و با شدّت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره به مدّت 8 هفته به همراه یک وهله فعّالیّت وامانده ساز قبل و بعد از برنامه بود که روی چرخ کارسنج انجام شد. برای اندازه گیری متغیّرهای پژوهش، قبل و بعد از فعّالیّت وامانده ساز از آزمودنی ها، نمونه خونی گرفته شد. اطّلاعات به دست آمده با آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.     نتایج، نشان داد انجام تمرین های هوازی به همراه مصرف مکمّل ویتامین e موجب کاهش معنی­داری در میزان لاکتات خون پس از ورزش وامانده­ساز و افزایش زمان رسیدن به واماندگی و نیز عدم تغییر در مقدار آنزیم ldh آزمودنی­ها می­شود. هم چنین به غیر از رابطه معنی­دار بین مقادیر آنزیم ldh و میزان لاکتات گروه چهار پس از فعّالیّت وامانده­ساز در سایر گروه­ها و متغیّرها ارتباط معنی­داری مشاهده نشد؛ بنابراین به نظر می­رسد مصرف مکمّل ویتامین e و هشت هفته فعّالیّت هوازی موجب تغییر معنی دار لاکتات خون و زمان رسیدن به خستگی در افراد غیر ورزشکار شود؛ امّا رابطه معنی­داری را بین مقادیر لاکتات خون، آنزیم ldh و زمان رسیدن به واماندگی نشان نمی­دهد. عدم رابطه معنی­دار بین متغیّرها نشان می­دهد که احتمالاً عامل اصلی رسیدن به واماندگی در فعّالیّت های هوازی، انباشت لاکتات نیست و به نظر می­رسد سازوکارهای دیگری عامل خستگی و توقّف فعّالیّت می باشد.